Tkanine od prirodnih materijala

Tkanine izrađene od prirodnih vlakana su izuzetno prijatne za telo. Prirodna vlakna od kojih se izrađuju tkanine mogu biti bilijnog ili životinjskog porekla. Primer prirodnih vlakana koja se dobijaju iz biljaka i koja su prisutna na našem tržištu su pamuk, lan, juta i konoplja. Životinjska vlakna dostupna na našem tržištu i dostupna kod nas su vuna i svila.

Pamuk

Pamuk se koristi još od kamenog doba kada su se od njega izrađivale ribarske mreže, a tek je kasnije od njega počeo da se izrađuje tekstil. Predenje, bojenje i tkanje pamuka bilo je poznato u vreme Inka na teritoriji današnjeg Perua u Južnoj Americi. Vremenom je počeo da se proizvodi širom sveta, u centralnoj Americi, Aziji i Indiji. Zatim ga je Aleksandar Veliki doneo iz Indije na Bliski Istok gde su Arapi još pre nove ere započeli obradu pamuka koje je kasnije prenešeno u Evropu, pre svega Španiju, Siciliju, pa je oko 1000. godine pamuk počeo da se obrađuje u Italiji, Francuskoj, Belgiji i Engleskoj. Danas se pamuk proizvodi i na Balkanu, u Makedoniji i Bugarskoj.

Lan

Tkanine od lana su se od davnina smatrale kvalitetnim i bile su namenjene odeći koja se nosila u posebnim prilikama. Izuzetno je prijatna tkanina za letnju odeću, pa ga u svojim kolekcijama koriste mnogi modni dizajneri. Biljka od čije se stabljike izrađuje laneno vlakno dostiže visinu od 80cm pa i 100cm i zahteva vlažnu klimu. Najveći proizvođač lana u svetu je Rusija, dok se najkvalitetnijim lanom smatra onaj koji potiče iz Belgije i Holandije zahvaljujući rekama koje ne sadrže mineralne sastojke pa se postiže optimalno natapanje vlakna.

Svila

Svila je vlakno životinjskog porekla sačinjeno od proteina. Vadi se iz čaure leptira, odnosno svilene bube. Svilene bube se dele na tri velike grupe i to: evropske (italijanske i francuske), istočnjačke (kineske i japanske) i bliskoistočne (turske i iranske). Da bi se dobio kilogram svile potrebno je 7 do 9 kilograma čaura zbog čega joj je i cena visoka. Obrada svile je poznata u Kini od oko 2600. godine pre nove ere.

Vuna

Vuna se dobija šišanjem životinja. Kod nas je najprisutnija vuna koja se dobija od ovaca. Najstarija poznata vrsta je Lajčester britanska ovca, poreklom iz Saseksa koja daje vunu odličnog kvaliteta. Merino ovca je poreklom iz Španije i poznata je po velikoj finoći runa. Australijska crnoglava ovca daje vunu takođe odličnog kaliteta. Međutim, osim od vrste, kvalitet vune zavisi i sa kog je dela tela strižena.

Kašmir vuna se dobija od ovaca iz regije Kašmir, a poznata je pod imenom tibetanska ovca. Njeno je runo finije od mohera. Ne dobija se striženjem već češljanjem dlačica koje se nalaze ispod runa.

Kamilja vuna je rasprostranjena u Aziji. Izuzetno je skupa, pa se često meša sa običnom vunom prilikom izrade tkanina. Kaputi od kašmira i kamilje dlake se izuzetno cene zato što su lagani i veoma dobri termoizolatori. Izuzetnog kvaliteta je vuna Alpiko Lame koja živi u Andima.

Kod nas je i danas moguće kupiti štofove od čiste vune izuzetnog kvaliteta koji se proizvode u pogonima Miroglio grupe. Od njihovih materijala se danas šije konfekcija u nekadašnjem pogonu „Prvi Maj Pirot“ koji je danas u vlasništvu Miroglio Grupe a poznat pod brendom Dika o kome smo pisali u članku Francki Šik.


Fotografije su preuzete sa Pinteresta